İçses

Bazen sessiz kalmak istiyorum.
Hiç sesim çıkmasın,görünmez olayım,filan.
Öyle bir şey söz konusu değil tabii.
Sadece blogda ortadan kayboluyorum.
Bir  süre canım birşey yapmak  istemiyor.
Nasıl istesin ki zaten?
Vahşi kapitalizm uğruna hayatını kaybeden insanları düşününce...Bir çok şey anlamsız kalıyor. Bu blog bile hatta...
Ama ne var ki hayat devam ediyor.
Kötü karakter kapitalizmin avucunda hem de..
Dünya bu canavarın elinde. Bizlere güzel güzel ne yapacağımızı söylüyor.
Bu kötü ruhun bir tek amacı var; o da kendini güçlü kılmak, düzeninin devamını sağlamak..
Hiç bir zaman çalışanı düşünmüyor.
Sadece kendi düzenine, kazanımına  bakıyor.
Eleştirdiğime bakmayın ,ben de bu düzenin bir parçasıyım, sonuçta.
Burada güzel güzel moda yazıp ,çiziyorum.
Kızgınlıklarımı içselliğimde yaşayıp, duruyorum..
Ve bir yandan da kendimle çelişiyorum ..
Bu mudur diye?

Neyse,...